Yolculuk başlıyor;
Günlerden Cuma sabahıydı,10.00 civarıydı evden çıkıp okula gittim. Okuldan öğretmenlerim, arkadaşlarımla vedalaştıktan sonra okuldan çıktım ve eve doğru yürüdüm yoldan geçen akrabalarımla arkadaşlarımla konuşup onlarla vedalaştım. Ve eve gittim. Bu arada iki gün önce prensesimle vedalaştım. Ondan 9 gün ayrı kalmak beni çok üzmüştü. Bu arada eve varıp babamın annemin ellerini öpüp kardeşlerimle vedalaştım. Ondan sonra bavulumu alıp evden çıktım ve 10 dk. civarı yürüdükten sonra Gençlik Evine vardım. Orada Gençlik Evi il asistanı Yusuf ağabeyle oturup konuşurken o sırada Beşir arkadaşımız ailesinden vedalaşarak bizim yanımıza geldi. Saat 14.00 civarıydı Yusuf abide eve gidip ailesiyle vedalaşıp geldi. Ondan sonra Yusuf abı ben ve Beşir arkadaşımızla beraber folklor hocamız İlyas hocayla vedalaşıp Gençlik evinden çıktık. 15.00 civarıydı otobüse binip yasal temsilcimiz Serdar ağabeyinin evine gittik. Proje arkadaşlarımızda ordaydı. Zaten serdar abide bize sürpriz akşam yemeği hazırlamıştı. Yemeği yedikten sonra saat 18.00 civarı olduğunda proje grubuyla Diyarbakır otobüsüne binerek Diyarbakır Atatürk Havalimanına gittik. Saat 19.30 civarıydı. Havada bulutluydu. Uçağımız 22.30 da hareket edecekti. Bizde havalimanında oturup beklerken saat 22.00 olmuştu. Hafiften yağmur yağıyordu. O sırada anons yapılarak “Diyarbakır-İstanbul uçağı hava şartları nedeniyle sefer iptal edilmiştir” denildi. Grup olarak hepimiz şaşırdık ve strese girdik. Bir sonraki uçakta ertesi gün saat 10.30 da uçağa binip İstanbul havalimanına vardık saat 12.30’du. Havalimanında beklerken saat 18.00 idi. Sağ olsunlar yasal temsilcimiz ve proje sorumlumuz hava şirketiyle konuşarak bizi bir otele yerleştirmelerini istediler. Havalimanı sorumluları da kabul ederek bizi İstanbul-Topkapı 5 yıldızlı Akgün otele gönderdiler. Saat 19.30 civarıydı odama çıkıp güzel bir duş aldıktan sonra restorana inip yemeğimi yedikten sonra odama çekildim. Zaten bayağı yorulmuştum biraz TV izledikten sonra yattım. Saat 05.00 ‘te kalkıp havalimanına gittik. Saat 10.30 da uçağa binerek 5 saat aradan sonra Riga’ya vardık. Havalimanından iş merkezine giderek Deugaupils’e bilet kestik. Akşam saat 17.00 civarı kalkıyordu. Oradan da trenle 6 saat yolculuk yaptıktan sonra Deugaupils’e vardık. Oradan da 45 dakikadan sonra Vişki köyüne varıp kalacağımız meslek lisesi yurduna vardık.
1.GÜN: Akşam Letonya kültürünü izledik ve yöresel yemekleri yedik.
2.GÜN: Arkadaşlık kurma ve tanıtım yaptıktan sonra Letonya yöresel folklor oyunu gösterildi.
3.GÜN: Yabancı düşmanlığı tanımlama yorumlama yapıldı. Ön yargılar nerden geliyor.
4.GÜN: Türkiye grubu olarak ön yargılarımızı sunduk.
5.GÜN: Letonya’nın geleneksel yumurta boyama bayramı yapıp kutlandı. Ondan sonra önyargı tablosu ön yargılarımız nerden geliyor tartışıldı.
6.GÜN: Deugaupils Belediye Başkanı bizi ağırladı. Şarkılar söylendi, konuşmalar yapıldı. Oradaki gençlerle konuşuldu ve tanışıldı.
7.GÜN: Ne yapıldı? Ne yapılmadı? Her şey ortaya konularak konuşuldu. Gelecekteki çalışma ortaklılarla ilgili konuşuldu. Ve sonra veda partisi yapıldı, projeye katılan Finlandiya, Letonya ve Türkiye gruplarındaki kişilere Yout Pas Sertifikası verildi. Herkes eğlendikten sonra ayrıldı. Proje boyunca Letonya yöresel yemekler yenildi. Sabah kahvaltı yapıldıktan sonra herkesle vedalaştık ve Riga Havaalanına gidip Türkiye’ye döndük. Oradan Mardin’e vardık.Her şeye rağmen projemizin çok iyi geçtiğine sevindim. Projemiz çok zevkliydi. projeden döndüğüm zaman bambaşka biri olmuştum.15 gün boyunca hep kafam dalgındı, sanki Letonya’ya gitmemiştim. Gidip gelmek bir hayal gibiydi. Projenin yasal temsilcisi Yusuf abiye ve proje sorumlusu Serdal abiye ve Türk grubunun hepsine teşekkür ediyorum… SADIK ÇAKAR...
